Niewielka osada na Drodze Wolności pomiędzy Tatrzańskimi Matlarami i Tatrzańską Kotliną w leśnym otoczeniu dolnej części Doliny Białej Wody.
Pierwszą budowlą była kieżmarska leśniczówka miejska z 1885 r., w której mogli nocować także turyści.
Trzy lata później zbudowano skromny zrębowy hotel i kilka innych budynków w pobliżu. W roku 1933 część osady spaliła się.
Po II wojnie światowej odbudowano zachowane budynki i przystosowano dla potrzeb rekreacyjnych, postawiono także nowe budowle.
