Zamkowskiego Chata (1475 m.) jest przytulnym wysokogórskim schroniskiem pod górną granicą lasu w dolnej części
Doliny Zimnej Wody.
   
Schronisko postawił w latach 1942-1943 znany górski przewodnik i taternik Stefan Zamkowski (1908-1961) z małżonką Ludmiłą, do tego czasu wynajmujący schronisko
Téryego Chata.
   
W czasie II Wojny Światowej schronisko i jego okolice użyczało schronienia prześladowanym politycznym uciekinierom, partyzantom i żydowskim rodzinom.
   
Po upaństwowieniu schronisko przez komunistyczną władzę Stefan Zamkowski był prawnie ustanowionym opiekunem schroniska
Bilikowa Chata. Kilka tygodni później jako byłego kapitalistę, zwolniono go ze stanowiska i nakazano opuścić Tatry.
   
W roku 1952 S. Zamkowski przeprowadza się z rodziną do Banskiej Szczawnicy, gdzie jest również pochowany. Zmarł 15 maja 1961 r. Członkowie górskiego pogotowia nadali mu "In memoriał" srebrną odznakę Przewodnika I klasy Górskiego pogotowia.
   
W roku 1992 schronisko w ramach reprywatyzacji zostało zwrócone potomkom Stefana Zamkowskiego. Od roku 1996 schroniskiem opiekuje się Jana Kalinczikowa.