Wysokogórskie schronisko (1551 m.) w
Dolinie Zielonego Stawu na wschodnim brzegu jeziora o tej samej nazwie jest oblegana przez turystów, rowerzystów, taterników i narciarzy ze względu na wyjątkowo warunki do uprawiania różnego rodzaju sportów.
   
Pierwsi turyści odwiedzający Zielony Staw mieli możność przenocowania tylko pod gołym niebem albo w szałasach na Rakuskiej polanie w Prednych Medodoloch. W roku 1876 powstała na Rakuskiej polanie już pierwsza, przytulna Egidowa chata, którą w roku 1887 przeniesiono na południowy brzeg jeziora, a w roku 1890 spłonęła. W roku 1897 postawiono na północnym brzegu nową, Fridrichową chatę, z której wraz z dobudówkami (w roku 1924) i powojennymi przebudowami powstało dzisiejsze schronisko.
   
Schronisko po roku 1950 nosiło imię Alberta Brncala (1919-1950), profesora wychowania fizycznego, wychowanka tatrzańskiego Klubu Wspinaczkowego IAMES, który 1 sierpnia 1950 roku jako instruktor wspinaczki zginął tragicznie pod Jastrabim pedlom w Małej Zmrzlej dolinie. Obecnie schronisko się nazywa Chata Przy Zielonym Stawie.